Wspomaganie rozwoju dziecka przez socjoterapię. 
Zajęcia socjoterapeutyczne są miejscem gdzie celowe oddziaływania mają dziecku stworzyć okazję do nabycia nowych doświadczeń społecznych. 
Pod ich wpływem w zachowaniu i samopoczuciu dziecka mają nastąpić określone, pozytywne zmiany. Dziecko ma dokonać oceny i weryfikacji sposobów swoich zachowań oraz sądów na temat rzeczywistości, ma się również odreagować emocjonalnie. 
Oddziaływanie socjoterapeutyczne opiera się na poglądzie, ze każde doświadczenie społeczne niesie ze sobą treści, które mogą być korygujące. 
Dziecko, doświadczając nowych, nieznanych odczuć potwierdza, wzbogaca lub zmienia posiadany obraz świata. Pod ich wpływem może nastąpić korekta zachowania i wyposażenie dziecka w nowe bardziej konstruktywne sposoby funkcjonowania. 
Cele stawiane socjoterapii wiążą się z prawidłowym funkcjonowaniem dziecka w prostych relacjach w jakich uczestniczy. Czasami praca socjoterapeutyczna sprowadza się do "nauczenia" optymalnej odpowiedzi na konkretną sytuację życiową dziecka. 
Np. w relacji: dziecko - dorosły uczenie się może dotyczyć wyrażania własnych potrzeb, komunikowania przeżyć. 
W relacjach dziecko - rówieśnik może dotyczyć współdziałania i nieagresywnego rozwiązywania konfliktów, dyskutowania. 
W sytuacjach zadaniowych uczenie się może dotyczyć umiejętności określania celów, planowania zadań i sposobów ich realizacji. 
W relacjach z samym sobą natomiast - rozpoznawania własnych potrzeb i stanów emocjonalnych. 

Postępowanie socjoterapeutyczne kieruje się stosowaniem następujących zasad: 

1. tworzenia atmosfery afirmacji ( komunikowanie grupie i poszczególnym osobom ich pozytywnych osiągnięć, świadoma rezygnacja z krytyki i wytykania błędów) 

2. bliskiego kontaktu z dziećmi ( emocjonalnego i fizycznego poprzez zaangażowanie się w ich sprawy, problemy i emocje, wspólne zabawy z dziećmi) 

3. otwartości ( przepływ informacji na temat emocji, doświadczeń, wspólne rozwiązywanie problemów i bezpieczne rozładowanie przykrych emocji) 

4. istnienia norm grupowych ( regulujących przebieg zajęć i funkcjonowanie ustalone ku korzyści dzieci i dorosłych, uczące dzieci przestrzegania norm i zasad nie ze względu na możliwość kary, lecz dla własnych korzyści).