Dzieci i młodzież z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu umiarkowanym lub znacznym uczą się w zespołach edukacyjno-terapeutycznych.

​

Celem edukacji w zespołach jest rozwijanie autonomii ucznia, wdrażanie go do funkcjonowania społecznego, rozumienia i uznawania norm społecznych,

a w szczególności wyposażenie go (w stosownie do jego możliwości ) 

w takie umiejętności i wiadomości, które pozwolą mu na postrzeganie siebie jako niezależnej osoby.

Nauczyciel prowadzący kładzie duży nacisk aby uczeń:

•  mógł porozumiewać się z otoczeniem ( werbalnie lub niewerbalnie ),

• zdobył maksymalną samodzielność w zakresie zaspokajania podstawowych potrzeb życiowych,

• był zaradny w życiu codziennym, adekwatnie do indywidualnego poziomu sprawności i umiejętności oraz miał poczucie decydowania o sobie,-

• mógł uczestniczyć w różnych formach życia społecznego na równi z innymi członkami danej zbiorowości.

Edukacja uczniów z niepełnosprawnością w stopniu umiarkowanym i znacznym polega na integralnej realizacji funkcji dydaktycznej, wychowawczej i opiekuńczej szkoły z uwzględnieniem nowatorskich form i metod pracy. Nauczanie uczniów odbywa się w oparciu o indywidualne programy edukacyjno – terapeutyczne opracowane przez nauczycieli i specjalistów pracujących z danym uczniem. Nauczyciele prowadzą zajęcia edukacyjne zgodnie z indywidualnym programem  zachowując korelację treści nauczania i wychowania. Czas zajęć i przerw dostosowany jest do możliwości i potrzeb uczniów.

Ze względu na specyficzny charakter edukacji uczniów z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu umiarkowanym lub znacznym, a także na indywidualne tempo i zakres nauki każdego ucznia, osiągnięcia w poszczególnych sferach oddziaływań pedagogicznych i rewalidacyjnych są planowane indywidualnie. Dokonywana okresowo przez nauczycieli i specjalistów wielospecjalistyczna ocena poziomu funkcjonowania ucznia umożliwia modyfikowanie indywidualnego programu edukacyjno-terapeutycznego  i dostosowanie poziomu oczekiwanych osiągnięć ucznia do jego możliwości.